De eerste ontmoeting

In Nederland is het ongeveer 3 graden, 3 uur en geen 3 januari meer maar hier in Paramaribo begint de avond op gang te komen. We zijn inmiddels redelijk gewend aan de temperaturen en de muggen en zelfs al een beetje wegwijs in de stad. De afgelopen twee dagen zijn in ieder geval warm, leuk en nuttig geweest.

2 januari hebben we besloten om toch fietsen te halen.
We kwamen er namelijk achter dat we al een paar dagen ruim 3 kilometer naar de stad liepen en weer 3 terug. Dat was toch wel iets te veel van het goede. Zeker om naar het tehuis te gaan, dat volgens de kaart net zo ver is als naar het centrum, is een fiets wel handig met al die hockeyspullen. Prima fietsjes meegekregen van de fietsenverhuurder en meteen kwam de eerste uitdaging op onze weg. Men rijdt hier links en verkeersregels zijn vrij te interpreteren voor iedere weggebruiker, ook voor ons dus.

Dan vandaag zelf, met wat kennis van de stad zelf en de fietsen in de schuur zijn we klaar voor het volgende avontuur. De eerste ontmoeting op het tehuis! Meteen vriendelijk ontvangen door de begeleiders en een planning gemaakt voor de komende weken. Heel kort zelfs even de kinderen kunnen zien die het daar enorm naar hun zin hebben en heel nieuwsgierig naar ons keken. Een verlegen hallo kon er bij een enkeling nog net vanaf. De nieuwsgierigheid is geheel wederzijds, wij hebben enorm veel zin om maandag eindelijk te gaan hockeyen. Nog twee nachtjes slapen dus, maar dan is het zo ver.

In de tussentijd hebben we overigens niet stil gezeten. We mochten zelf even het internet aansluiten voor de verhuurder die erg ziek op bed ligt, voorbereidingen treffen voor het moment dat we kunnen gaan hockeyen en vandaag zelfs nog even loodgieter gespeeld. De badkamer is zo goed als nieuw en het water blijft niet meer in de douche staan, dus we hebben het huis toch al een beetje opgeknapt met de WiFi en de schone afvoer. Jammer dat het ons waarschijnlijk geen korting op de huur zal opleveren..